Un antico manoscritto latino che contiene le vite del Dante del Petrarca del Boccaccio ed un cenno critico sul merito di loro volgarizzato da D. Mauro Granata, lettor cassinese, con note aggiunte di esso traduttorestamperia di Tommaso Capra all'insegna di Maurolico, 1838 - 175 pages |
Other editions - View all
Popular passages
Page 78 - Jura Monarchiae, Superos, Phlegetonta, lacusque Lustrando cecini voluerunt fata quousque Sed quia pars cessit melioribus hospita castris Actoremque suum petiit felicior astris, Hic claudor Dantes, patriis extorris ab oris Quem genuit parvi Florentia mater amoris.
Page 46 - Dantes quoque se ulterius continere non potuit quin, ingenti spe plenus, epistulam quandam 'ad Florentinos,' ut ipse vocat, 'intrinsecos' contumeliosam sane scriberet, in qua eos acerbissime insectatur, cum antehac de ipsis honorificentissime loqui solitus esset.
Page 63 - ... fosse stato richiamato. Ma lungi dalla patria stando, la pur troppo meritata laurea, secondo mio parere, che ardentemente ambiva, trascurò prendersi. Nella poesia quanto ei si vaglia, crederei esser più agevole ognun per sé giudicarlo, che poterlo ben con parole esprimere. Questo sommo poeta il primo a nuova luce riportò la poesia, già da quasi novecento anni spenta, od almen sopita; e giacente e prostrata...
Page 20 - ... magnum dignitatis gradum trecentesimo supra millesimum christianae salutis anno delectum fuisse constat. Si itaque ducentesimo sexagesimo quinto supra millesimum humanae salutis anno natus est, millesimo deinde post trecentesimo in Prioratu consedit, manifestum est ipsum trigesimo quinto aetatis suae anno ad eam dignitatem assumptum accessisse. Cum igitur in hoc suo magistratu magnum quoddam civitatis dedecus nullatenus tolerare posset, factum est, ut egregii quidam cives ac sane nobiles eo ipso...
Page 44 - Dantes iam in Italiani intrasse Brixiamque, non parvam citerioris Galliae urbem, ingentibus equitum ac peditum copiis obsedisse accepit, tempus opportunum sui reditus venisse ratus, statuii rursus Italiani repetere. Quamobrem una cum pluribus et Guelfarum et Nigrarum partium infestis hostibus, Alpibus superatis, Herrico quoque modo suadere nitebantur, ut Brixiae obsidione obmissa, Florentiam faustis exercitibus suis pelerei.
Page 28 - Spinam et Giachinottum Patium et Rusium Tosam aliosque nonnullos Nigrarum partium duces urbe ipsa exegerunt, exilioque multarunt et, ut in turbulentis civium dissentionibus plerumque evenire consuevit, non modo commemorati Nigrarum partium duces, sed Albarum etiam quidam principes exilio damnati sunt: nam et Gentilis et Torrigianus equestris ordinis viri et Guido Cavalcante et Baschiera Tosa et Baldinaccius Adimares una cum illis exularunt.
Page 156 - Boccacii annis, suis, ut dicitur, impensis aedificavit; ubi postea omnes poetae libros, una cum operibus ab eo latine editis, egregie condiderunt, ut perpetuum quoddam maximae ac paene incredibilis in trascribendis codicibus diligentiae testimonium posteris extaret. 12 Suapte natura adeo indignabundus...
Page 25 - In maniera si perniciosa il morbo delle civili discordie per quasi tutta la città si estese, che famiglia alquanto illustre non fuvvi, la quale abbia potuto da tale infezione schermirsi. Per la qual cosa intimoriti i capi del partito Guelfo, che, per si ostinate difese...
Page 64 - ... iacentemque ac prostratam ita erexit ut vel ab exilio per eum revocata, vel postliminio reversa, vel e tenebris in lucem excitata fuisse videatur, cum iampridem tot annos demortua iacuisset. Ac non solum primum eam in lucem excitavit, sed cum sana etiam catholicaque nostrae fidei doctrina convenire mirabiliter demonstravit, perinde ac veteres poetae divino quodam spiritu afflati fuissent ac sanam et veram doctrinam cecinissent. Praeter haec quoque divinus poeta illud effecit, ut non modo eruditissimis...
Page 36 - Homerum quamvis alienum, quia tamen poeta erat, etiam post mortem tantopere repetiverunt, ut de eo habendo certatim inter se contenderent, etiam Romani, maiores tui, alienigenos poetas civitate donarunt: quonam modo tu, Florentia parens, hunc tuum poetam tam egregium tamque praestantem, qui et vetusta origine, et singulari quadam erga te caritate tuus erat, ita repudiare potuisti, ut eum perpetuo exilio mulctares?