De Officiis, Volume 21Harvard University Press, 1913 - 423 pages We know more of Marcus Tullius Cicero (106-43 BCE), lawyer, orator, politician and philosopher, than of any other Roman. Besides much else, his work conveys the turmoil of his time, and the part he played in a period that saw the rise and fall of Julius Caesar in a tottering republic. Cicero (Marcus Tullius, 106-43 BCE), Roman lawyer, orator, politician and philosopher, of whom we know more than of any other Roman, lived through the stirring era which saw the rise, dictatorship, and death of Julius Caesar in a tottering republic. In his political speeches especially and in his correspondence we see the excitement, tension and intrigue of politics and the part he played in the turmoil of the time. Of about 106 speeches, delivered before the Roman people or the Senate if they were political, before jurors if judicial, 58 survive (a few of them incompletely). In the fourteenth century Petrarch and other Italian humanists discovered manuscripts containing more than 900 letters of which more than 800 were written by Cicero and nearly 100 by others to him. These afford a revelation of the man all the more striking because most were not written for publication. Six rhetorical works survive and another in fragments. Philosophical works include seven extant major compositions and a number of others; and some lost. There is also poetry, some original, some as translations from the Greek. |
Other editions - View all
Common terms and phrases
A B H aliis aliquid alteri alterum animi animo Antipater apud atque autem B H a b causa Cicero corporis cuius dicere duty eius enim Ennius eorum erat ergo esset etiam Ex quo expedient facere fuit glory habet haec Heine homines hominum honesta honestum honour idem igitur illa illi illud ipsa ipse ipsi Itaque iure iustitia justice magis maiores maxime modo modum moral rectitude morally right Müller multa multis multo nature neque nihil nisi nobis nulla numquam officii officium omnes omni omnia omnino omnium Panaetius philosophy Posidonius possit potest potius propriety propter Pythius quae quam quamquam quia quibus quid quidem quisque quod quoniam rebus Regulus rei publicae rerum saepe satis sed etiam semper senate sibi sine sint solum sunt suum tamen Themistocles turpe utile utilitas utilitatis vendat videtur viri virtue vita
Popular passages
Page 58 - Sed cum omnia ratione animoque lustraris, omnium societatum nulla est gravior, nulla carior quam ea, quae cum re publica est uni cuique nostrum. Cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, familiares, sed omnes omnium caritates patria una complexa est, pro qua quis bonus dubitet mortem oppetere, si ei sit profuturus?
Page 146 - ... princepsque omnium virtutum illa sapientia, quam aocpiav Graeci vocant — prudentiam enim, quam Graeci cpçovyaiv, aliam quandam intellegimus , quae est rerum expetendarum fugiendarumqne scientia: illa autem sapientia, quam principem dixi, rerum est divinarum et humanarum scientia, in qua continetur [deorum et] hominum communitas et societas inter ipsos...
Page 260 - Cato, qui fuit eius fere aequalis, numquam se minus otiosum esse, quam cum otiosus, nee minus solum, quam cum solus esset.
Page 20 - Sed quoniam, ut praeclare 22 scriptum est a Platone, non nobis solum nati sumus is ortusque nostri partem patria vindicat, partem amici, atque, ut placet Stoicis, quae in terris gignantur, ad usum hominum omnia creari...
Page 62 - Sed ea animi elatio, quae cernitur in periculis et laboribus, si iustitia vacat pugnatque non pro salute communi, sed pro suis commodis, in vitio est ; non modo enim id virtutis non est, sed est potius immanitatis omnem humanitatem repellentis.
Page 14 - ... venustatem, convenientiam partium sentit ; quam similitudinem natura ratioque ab oculis ad animum transferens, multo etiam magis pulchritudinem, constantiam, ordinem in consiliis factisque...
Page 14 - Sed omne, quod est honestum, id quattuor partium oritur ex aliqua. Aut enim in perspicientia veri sollertiaque versatur ; aut in hominum societate tuenda tribuendoque suum cuique et rerum contractarum fide ; aut in animi excelsi atque invicti magnitudine ac robore; aut in omnium, quae fiunt quaeque dicuntur, ordine et modo, in quo inest modestia et temperantia.
Page 200 - Socrates.t hanc viam ad gloriam proximam et quasi compendiariam dicebat esse, si quis id ageret, ut, qualis haberi vellet, talis esset.
Page 330 - SUlt boni," et quid sit bene agi," magna quaestio est. Q. quidem Scaevola, pontifex maximus, summam vim esse dicebat in omnibus iis arbitriis, in quibus adderetur EX FIDE BONA, fideique bonae nomen existimabat manare latissime, idque versari in tutelis societatibus, fiduciis mandatis, rebus emptis venditis, conductis locatis, quibus vitae societas contineretur; in iis magni esse iudicis statuere, praesertim cum in plerisque essent iudicia contraria, quid quemque cuique praestare oporteret.
Page 330 - Sed nos veri iuris germanaeque iustitiae solidam et expressam effigiem nullam tenemus. umbra et imaginibus utimur.