Memorias de la Real academia española, Volume 4

Front Cover
 

Selected pages

Other editions - View all

Common terms and phrases

Popular passages

Page 105 - Pelo dente sutil o brando peito. Os olhos, em que Amor reinava, um dia, Cheios de morte; e muda aquela língua, Que ao surdo vento, e aos ecos tantas vezes Contou a larga história de seus males.
Page 182 - En las obras que la Academia adopte y publique, cada autor será responsable de sus aterios y opiniones; el Cuerpo lo será solamente de que las obras sean acreedoras a la luz pública.
Page 105 - E nem se atrevem a chamá-la, e temem Que desperte assustada, e irrite o monstro, E fuja, e apresse no fugir a morte.
Page 116 - Tive o tormento dos cruéis remorsos Que me parece eterno. Tive as paixões que a solidão formava Crescendo-me no peito. Tive, em lugar das rosas que esperava, Espinhos no meu leito. Tive a calúnia tétrica vestida Por mãos a Deus sagradas. Tive a calúnia — que mais livre abrange, Ó Deus!
Page 450 - DE LEPANTO. Hondo Ponto, que bramas atronado con tumulto y terror, del turbio seno saca el rostro, de torpe miedo lleno ; mira tu campo arder ensangrentado. Y junto en este cerco y encontrado todo el Cristiano esfuerzo, y Sarraceno, y, cubierto de humo, y fuego, y trueno, huir temblando el impío quebrantado.
Page 575 - Dexa su sangre tan bien derramada. Sobre la villa no poco cantada, El Adelantado Diego de Ribera, Es el que hizo la nuestra frontera Tender las sus faldas más contra Granada. Tú adelantaste virtud con estado...
Page 105 - E por todas as partes repetido O suspirado nome de Cacambo. Inda conserva o pálido semblante Um não sei que de magoado e triste, Que os corações mais duros enternece. Tanto era bela no seu rosto a morte!
Page 562 - Es hoy cosa del todo averiguada y resuelta no deberse atribuir en manera alguna á los árabes de Oriente la gran civilización que allí hubo, pues toda entera pertenece á los antiguos pueblos cristianos, avasallados y oprimidos por los sectarios del Corán en tan alongadas regiones. Lo mismo hay que decir de España.
Page 457 - Cuando con resonante Rayo y furor del brazo impetuoso A Encélado arrogante Júpiter poderoso Despeñó airado en Etna cavernoso; Y la vencida tierra, A su imperio rebelde, quebrantada Desamparó la guerra: Por la sangrienta espada De Marte, aun con mil muertes no domada: En el sereno polo Con la suave cítara presente Cantó el crinado Apolo Entonces dulcemente, Y en oro y lauro coronó su frente.
Page 105 - Parte de antigo bosque, escuro e negro, Onde ao pé de uma lapa cavernosa Cobre uma rouca fonte, que murmura, Curva latada de jasmins e rosas.

Bibliographic information